Ölemiyorum
beynime çiviler çakılıyor binlerce
damarlarımda dolaşan kan değil kaynar sular dökülüyor üzerime yatalak hastalar gibiyim etlerim çürüyor ağlıyorum,ağlıyorum, ağlıyorum dişlerim kenetleniyor konuşamıyorum aç kalmış bir aslan pençesi, uzanıp söküyor yüreğimi bir değil bir kaç dünya çökmüş üzerime ayrı ayrı mengeneler sıkmış her bir azamı uçsuz bucaksız bir boşlukta bir parmak üzerinde duruyorum bir tövbelik nefese muhtacım, bir de şahadete. Ölemiyorum. Simsiyah |
tebrikler,ruh resimlerinden karamsarlığın en zirvesini çizmişsiniz...