HAYAL MEYAL
Siyah beyaz hikayeler dinlerdim
Dinlemek için dinlenirdim defalarca Bir daha anlat Azize Evita’nın aşkını..! Flu bir kare hatırladığım şimdi Eskiyen düşler gibi Silinmesi mecbur/i ve ivedi Kasırga göçleridir ki; ’Di’ lerden ’miş’lere geç kalmayış Madam Bovary’in Bir zamanlar iç gıcıklayan Solmuş kırmızı şalını buluyorum Gri kaldırımlara sinmiş baharat kokusu Gecenin karanlığından bir fiske ayıklığım Onca Olanca Anca Yürüyorum yollarına Ve gülüyorum o soruyu cevaplarken Biz bu hikayenin neresinde olurduk Ne kadar gri nekadar beyaz hüzmesi Porta kapılı sarmaşıklı evler kesmeşeker taşlı bir yokuş Faytonların kamçı sesleri ve biz Eskiyen düşler değildi oysa HADDİNİ AŞMIŞ bir müebbetin Gereksiz cüretkârca çabalarıydı yontulan Öyle yontuldu ki sonunda çizgi de bitti. Karanlığın deldiği Karanlığın deydiği Bakir ve başı boş saklayıştı kendini Hiç bir umurun olmadığı Kocaman yüreklerin Metelik diye çöpe gittiği Sayılmanın ihtimal yokluğunda Sanrıların belkiler döngüsünde Ve belki ve; Belki de..... Yine de güzeldi bir noel akşamı Petersburg’da Mösyo Pavel’in şaraphanesinde Tüm siyah beyaz film şeritlerini Tüm en eskici yüreklerle yazılmış romanları Ve tüm/den keserek Son HADDİNİ AŞMIŞ lığıyla kırparak yani Bembeyaz bir yılın ve tertemiz bir yolun Şerefine kırmak kadehleri Yine de güzeldi Madam Bovary’in Hiç anlaşılamamış hikayesini Ve, Evita’nın müzikallere yaraşır aşk söylencesini Beyaz kanatlarıyla erkenden göçtüğünü Defalarca dinlemek için Dinlenmekti defalarca... Tanyıldız... |
Bu sözü şimdi yazdım,,Güzel eserine gelsin değerli şair,,
Çok harika yazdığını söylemek istiyorum