Her insan gibi benim de içim de bir yaprak dökümü vardır elbet
Unutulmuyorsun belki de gözler kapandığında hatırlanıyorsun
Her saniye olmasa da olmadık anlarda geliryorsun belki de aklıma Ve her saniyenin ardından bir durak duruyor ve uzaklara dalıyorum Geçen saniyeler sonrasında tekrar hayata dönerken hüzün doluyor beklide ruhuma Ama içim de bir hüzün kalsa da ben eski ben olmadığımdan vazgeçiyorum belki de Tutmak istediğim ellerinde tutamadık dan sonra Gözlerim uzaklara dalı dalıp kaybolduk dan sonra boş ver hayat aksın gitsin Varsın ki hayatımın da olanlar benimle kalsın ama şunu unutmasınlar ki Her insan gibi benim de içim de bir yaprak dökümü vardır elbet Silkenerek ve beklide yeniden doğuşa hapsolurum Ama ben bendeyim sen nerdesin bilmiyorum beklide işte bu artık yalnızlık…………… 20/12/2012 14:14 by ALP |