ÇIĞLIKŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiirimi ne zaman okusam gözlerim nemlenir,Dizeler tamamen gerçek 1999 depreminden sonra çadırımda yağmurlu bir akşamda yazdım. Allah o günleri bir daha göstermesin.Sevgi ve selamlarımla.
Hüzünlü akşamın karanlığında,
Esiri olmuşum çoktan bu sokakların, Ne bir gelen var nede bir giden, Çığlık seslerini hatırladım. Çadırımın üstünde sesini duyuyorum, Pıtı pıtı düşen yağmurların, Yüreğimde izi kalmış çoktan, O geceki imdat seslerinin çığlıkların, Bir hayalet olmuş artık binalar, Kimse giremiyor yanmıyor lambalar, Bütün şehir kan ağlıyor, Mazide kalmış o tatlı anılar, Akşam karanlığında baktım, Boş virane olmuş sokaklar, Öyle hasret kalmışım ki, Atılmıyor artık o eski kahkahalar. ’Çile Vapuru’’ adlı şiir Kitabımdan 1999-EKİM |