Bir sanat abidesi tuvalinden taşarken
Sarı, yeşil yan yana dallar gördüm Simav’da
Gecikmiş bir vuslatın sevincini yaşarken
Yüreğimde iç çeken haller gördüm Simav’da

Rabbim, binbir nimeti sunarken cümlemize
Bilmem ki ne demeli göremeyen acize
Fışkırır yeryüzüne damar damar mucize
Gizli şifa dağıtan eller gördüm Simav’da

Hakk’ın rızası için yarışıyor cümle can
Gülerken gamlı yüzler, uğurlanıyor hicran
Bu fani yolculukta sevabına bin katan
Ne ismi var, ne cismi kullar gördüm Simav’da

Kendini bilen için, geçit olur serdiği
Hangi hesaba gelir veren elin derdiği
Bir karınca yuvası sanki gözün gördüğü
Adına insan denen seller gördüm Simav’da

Efeler şiir gibi salınarak dönerken
Sevdim gözyaşlarımı yanağımdan inerken
Tek dileğim Allah’tan bela vermesin derken
Aynı duaya dönen diller gördüm Simav’da

S/ana elveda demek zor olsa da sonunda
İ/çimde bir sızı var sanki hasret tonunda
M/elekler insin yere kar tanesi donunda
A/rasın bulsun seni, kaplasın üzerini
V/allahi ve billahi görmedim benzerini.

Zübeyde GÖKBULUT
2010/ Kırşehir
( Simav’da katıldığım bir etkinlikten sonra kaleme aldığım şiir. Gidenler hiç de abartmadığımı anlar)