Ne iyi etmişsiniz almakla :)

ölüm ve ötesine dair insan tahayyüllerinin bir çok anlatı ve esinden
faydalanarak düşsel metaforların dışına -edebi anlamda - ne denli
çıkılabileceğini göeren bu dil kurulumuna ne denilebilki

sanırım düşsel bir eserden beklenmeyecek gerçekçiliğin
eleştirilen yanlarını da anlamlaştırarak yeniden okumam gerektiğini
hatırlatan ve özenerek yazdığınız basit fakat çok anlamlı bulduğum şiire teşekkür ediyorum

(a'raf bölümü favorimdir :)

Bugün bir sahafta 1962 yılında basılmış bir takvim buldum. Şiir antolojisi niteliğinde. Trk halk, Divan edebiyatından, Cumhuriyet döneminden, Çağdaş Türk ve Batı şiirinden seçkin eserlerle süslenmiş. 20 tl ye aldım :) Çok orijinal bir eser.

İncelerken Dante Allighieri'nin cehenneminden bir kesit buldum. Size yazayım istedim.

Cehennem'den

Hayat yolu ortasında kendimi
Karanlık bir orman içinde buldum
Anladım yolumu kaybettiğimi

Aklıma geldikçe hala korktuğum
Bu yabani, haşin, büyük omanı
Anlatırken bile ürperiyorum.

Ölümden daha korkunç buldum onu
Ama başka iyi şeyler de vardı
Anlatayım onların ne olduğunu.

Doğru yoldan saptığım zamanlardı
Bilmiyorum nasl girdim oraya
Uykudaydım, uykum derin, ağırdı

İçimi korkuya salan bir saha
Sonlarına doğru bir tepe, yüksek
Baktım orda şöyle bir yukarıya

İnsana doğru yolu göstererek
Doğan günün ışığıyla örtülü
Kocadağ doruğundan eteğine dek

Gece derin karanlık üzntülü
Kalbimi dolduran korku bir anda
Hafiften şöyle bir durdu çözüldü

Denizden karaya soluk soluğa
Çıkanlar karanlık sulara doğru
Geri dönüp dönüp nasıl bakarsa

Hala kaçan ruhum -şaşkın, korkulu-
Canlılaeın asla geçemediği
Bir yola doğru öyle bakıyordu

..................................

Eserin geneli her ne kadar sıkıcı İtalyan tarihi ile dolu olsa da; yine de yazılmış en iyi edebi eserlerden birisi...

Sürdürülebilirlik hakkında söylediklerinizi anladım.

Ayrıca zaten ben özellikle bu penc ü sen leri ayrı bir başlık altında toplu halde yayınlasam daha çok firkir verici olurdu ama bu sitede maalesef öyle bir imkan yok sanırım. Varsa da ben çözemedim.

Alakanız için teşekkür ederim.

la divine komedia..

bahse konu eseri hasan ali yücel'in m.e .b çocuklar için yaptırdığı
çevirilerle tanımış neden ilahi sorusuna da bir aile dostumuzun
açıkladığı üzere hz Muhammd s.a.v mihracına atıfta bulunan
ve hatta fikir alıntısı ile dinsel anlatıların komedi kavramı altında
halka hırıstiyan öğretilerinin boşluklarını doldurmak maksadının da
bir kenara not edilmesiydi.
tanrısal aşka ihanet ciümlesi bu bakımdan ihanet mi yoksa
benimsenmiş inanca destek mi sunar bilemiyorum
elbette eserin içeriği son derece genişlemeye müsaitken
buradan bakmak yersizleşiyor.

platonik aşka inanmayıp yaşamak zorunda kalan biri olarak
fiziken varlığı kanıtlanamayan ve sırf bu nedenle ilahi bir düzleme
getirilen odağın şiirsel söyleme yardımcı olduğunu fakat
yeterli olmadığını çünkü insanın yaradılış gereği tadan dokunan ve elbette ikisi arasında dolumlanan bir yapı içerdiğini düşününce
şiir açısından bu döngünün kısır kalacağını savunurum.

sürdürülebilir bulmamın nedenine gelirsem

bu şiirin öncesi ve sonrası okurun da aynı şekilde sizin şiir serüveninizi
izlemiş olmasını gerektiriyor olması hakkında duyduğum endişeye yönelikti.

yazdıklarını okumak güzel

Dante'nin İlahi Komadya'sını ilk duyduğumda -çocuktum- bir komedi kitabı sanmıştım. Oysa Komedya kelimesinin kökeninin -halk ile ilgili, halksal- manasına geldiğini çok sonraları öğrendim. Dante Divine Comedia'sına bu nedenle bu ismi vermişti, komik bir eser olduğu için değil. Yani kastı İlahi'sinin yani tanrıya övgüsünün ve onun evleri olan Cennet ve Cehennemi anlatısının halka uygun bir anlatımla yapıldığını anlatabilmek için...

Bir insanın, bir İlahe'ye aşık olması ve o İlahe'nin kendisini anatabilme olasılığı, o insanın mertebesini yüceltir gibi geldi bana. Ve aşklarımı -özellikle ilk gençliğimde, genel geçer aşıklar gibi- Platonik olarak yaşamış olmam dolayısı ile ilahi aşka inanıyor olmam neticesinde yazmış olduğum bu penc ü sen e bu yüzden ilahi bir isim verdim. Ve yine içinde tanrısal bir aşka ihanet bulunmasından dolayı da bir tragedya olarak niteledim.

Sürdürülebilrliğie gelince de; şiirin altına notdüştüğüm gibi bu bir Penc Ü Sen. Söyleyiş şekli ve içeriği bakımından bana özel olan bir şiir yazma şekli. Belki bir Rubai değil ama en azından "bence" bir şey. Divine Tragedya benzeri yaklaşık 50 kadar -konu ve söyleyiş bakımından- şiirim var. Bazen yayınlıyorum. İlerde de ara ara yayınlarım inşallah.