Ya Hâk diye doğrulup, ufuklara bakalım
Nur saçıp karanlığa şimşek olup çakalım
Atinin burçlarına al bayrağı dikelim

-Hep birlikte yürünsün, hakikatın yolları
-Yeniden alevlensin, sevdamızın külleri.


Uyanarak tez elden karara varılmalı
Sarılıp kucaklaşıp, el ele verilmeli
Bize ham söz edenin hesabı görülmeli

-Vurulmalı kafası, burulmalı dilleri
-Yeniden alevlensin, sevdamızın külleri.


Yaramız derim yara, için için kanıyor,
Kanadıkça bu yara bir tarih utanıyor
Kuzgunlar başımızda dolanıyor, dönüyor

-Ya Rab muzaffer eyle şu inanan kulları
-Yeniden alevlensin, sevdamızın külleri.


Ecdadım düşlerinde kutlu sevda görürdü
Edebali bu düşü hayırlara yorardı
Bir ağaç ki dal verip, tüm cihanı sarardı

-Neden böyle perişan, o ağacın dalları
-Yeniden alevlensin, sevdamızın külleri.


Gafleti bilmez idik, gelir miydi uykumuz
Kâfir ile küffardan olur muydu korkumuz
Oysa bu gün kaldı mı? Hiç onlardan farkımız

-Seni bilmem beni yer bu gidişat halleri
-Yeniden alevlensin, sevdamızın külleri.


Haçlı ruhu dünyaya hükmetmeye çalışır
Benim Anadolumu pay etmeye çalışır
Karalayıp, örtmeye kapatmaya çalışır

-Şu uyduruk tarihler, o aydınlık yılları
-Yeniden alevlensin, sevdamızın külleri.


Mevlâm eksik etmesin, imanını kullarda
Hacı Bektaş, Mevlâna kaldı sade dillerde
Yunus’un sevgisinden eser yok gönüllerde

-Rehavete düştükçe diken sardı gülleri
-Yeniden alevlensin, sevdamızın külleri.


Zamanım yok, yok artık, bekleyecek, duracak
Gayri yürümek gerek, durdukça ne olacak
İnşallah bu Hikmetî güzel günler görecek

-Zapteylemek zor gayri, coştu gönül selleri
-Yeniden alevlensin sevdamızın külleri.



Hikmet Elitaş