UYKULAR BENİM NEYİME
İçimde bir his uyanır,
Uykular benim neyime, Kirpiğim kana boyanır, Uykular benim neyime. Bir ateş düşer özüme, Yorgan yük olur dizime, Yenilir, uyku gözüme, Uykular benim neyime. Türk illeri duman duman, Hallerimiz ne de yaman Kıbrıs’ta döndükçe dümen, Uykular benim neyime. Sabır derim, şükür derim Ben kendi kendimi yerim, Azerbaycan, Kerkük, Kırım Uykular benim neyime. Kara gece ak kesilir, Bakışlarım ok kesilir Filistin dense susulur Uykular benim neyime. Dudayev’im yazar destan Kurtulmak var artık yastan, Çeçenistan, Çeçenistan, Uykular benim neyime. Hikmeti ’ yim kahrolurum Döner Tuna’ya yürürüm, Ölür, dirilir ölürüm Uykulur benim neyime. Hikmet Elitaş |
Aman sevgili Hikmeti gardaşım
adamlar ceylan derisi koltuklara bir gömülüyorki,
anında horlamaya başlıyor.
Şiirinizi meclise mi asalım acaba. Belki onların da uykusu kaçar.
Saygıyıla