sessizlik
gözünün içine baka baka
bile bile içimdekileri yalan söylemek sana sonra çekip de gidince sen gecenin karanlığında seyretmek şehri yalan ışıklarında bir yanıp bir sönmek bir yanıp bir sönmek ve sonra sabahla birlikte yalanına gömülmek kalabalık yabancılığında bastırıp içimdekileri içine baka baka herkesin gözlerinin yalan söylemek sahteliğini giyinip gülümseyen dudak kıvrımlarının "yok bi’ şey sadece uyuyamadım hiç bütün gece" sahip olduğum tek şey oysa koca bir sessizlik hayatın yüzüne çarpa çarpa atilla güler |