Kanadı kırık sevda
Ömür akıp giderken yarına
Arda kalan ukteler Avuçtan kayıp giden Oyun bozanlık eden zaman Gözlerin dikildiği En uzak yıldız olur umudun aydınlığı Dil suskun Zaman durur yarına Mavi gökyüzü akar karanlıklara Gece tükenmez Acılar okşar tenini Ve sabaha uzanamayan eller Baş Ayaklarının bastığı kaldırım taşlarında Ayaklar yorgun, argın Yürüyemezler yarına Umutlar bitkin Bedenin gittiği yerde Göç eden kırlangıç zerafetinde Kanadı kırık sevda Uçup giden Bulutlar ötesindeki maviliklere Kar beyazı tüllerinde Ve kanatlanıp uçmak üzere Toprağa düşen can Kasfetli bir sonbahar rüzgârının Silip süpürdüğü Dalından ayrılan yapraklar… |
Yaşanmamış hikaye tarafından 2/4/2013 8:37:57 AM zamanında düzenlenmiştir.