RAMAK KALA !Ne karlar yağar bu dağların üstüne Zemheriye ramak kala yaşarız. Yıldız parıltısı gökkuşağı renkleri sevmelere ramak kala yaşarız.. skorskiler bölerken uykumuzu ansızın çatışmaların ortasında kalırız. En güzel çağındayken hayatın, Ölmelere ramak kala yaşarız. Doğuda doğmanın mahcubiyetiyle Farklı lisanların esaretiyle Öğrenmeye çalıştığımız birkaç dil ile Yok olmaya ramak kala yaşarız. Teröristiz öldürmeyi bilmesek bile, Anlatamıyoruz Batı’ya değiliz diye, Adımız çıkmış işte dönmez geriye, Doğrulara ramak kala yaşarız. yaşamaksa şayet evet yaşadık. Seviyoruz dedik aşka bulandık. Irkımızı söylemekten usandık, KAZANMAYA RAMAK KALA YAŞADIK. Ramak kala; aşka, sevgiye, şiire... AYAZ BARAN |