hiç kimsenin olmadığı yerde herkesi anımsadık biz
parmaklarımızın arasını
ve dudaklarımızı ısıtan dudakların sıcağını hatırladık
herkes gidiyordu
yalnızdık
eskiyorduk
yaşlanıyorduk
ya da adı her neyse
belki de büyüyorduk.

yüreğimizde taşıdığımız
kavgaların
aşkların
dostlukların
ve
ihanetlerin
izlerini sürüyorduk
yitip giden geçmişlerin peşi sıra.

sen orada bi yerdeydin
dizelerin arasında kendini arıyordun
sevişmelerin ardından içilmiş sigara külleri arasında
hiç sebepsiz
ve belki de çok gerekli kavgaların
ve ya yüzüne gizlediğin
aslında yalan
aslında sahte
aslında sadece kendini savunan
o sert ifadenin ardında
kendini arıyordun.
sadece kendinden korkuyordun.

ben de orada bi yerdeydim
hiç kimsenin beni görmediği
ve benim herkesi gördüğüm yerde,
hiç kimsenin yalnız olmadığı
ama benim herkesin yalnızlığını paylaştığım yerde,
ben oradaydım
ve herkesi görüyordum,
notası olmayan
neşeli şarkılar söylüyordunuz,
içinizden fırtınalar geçip gidiyordu
ve siz yıkacağını bilmiyordunuz,
ben herkesin yıkıldığı yerde yaşıyordum.

sen kendine neşeli şarkılar söylüyordun
belki de kendine hala
hüzün makamında yazılmış
neşeli şarkılar söylüyorsun,
aynadaki yansımanla konuşuyorsun
bi şiir yazıyorsun
bi aşk yaşıyorsun
bi kavga ediyorsun,
ama hala
sen orada bi yerdesin,
orada bi yerde
kendini arayıp bulmak istiyorsun.

hiç kimsenin olmadığı yerde
herkesi anımsadık biz,
herkes unutmak istediğimizdi
ve herşeyi hatırladık.

herşeyi hatırladığımız için
hala
...