YİTİK KENT'iN ŞEREFİNE
Beyoğlu’nda
Salaş bir meyhane paklardı bizi Hani En çirkin gözlerimizle Şerefine sövecektik şu düzenin Harabeler eskisi şu kentin Hangi köşesinde kaldı solgun gülüşler, Hangi yasak, Kızkulesi kadar uzak Rahibe Hero’nun çığlığına? Oysa Sol yanımdan çıkan sancı gibiydi kaçışın Öyle hızlı koştun ki soluklanmadın Durduğunda mı bitmişti depremler Depremleri bitiren durman mıydı yoksa? Beyoğlu’nda Salaş bir meyhane paklardı bizi. Hani En çirkin gülüşlerimizle, Şerefine ağlayacaktık şu feleğin. Mitoslar söylencesi şu kentin Hangi köşesinde kaldı yasak öpüşler, Hangi zindan, Rumeli Hisarı kadar heybetli bir esaret çığlığına? Oysa Çarıkları eskimiş bir seyyah gibiydi dönmeyişin, Öyle hızlı koştun ki, buz kesmişti nefesin. Sen durduğunda mı yoktum artık, Yokluğum muydu seni durduran? Beyoğlu’nda, Salaş bir meyhane paklardı bizi. Hani En çirkin yüreğimizle, Şerefine sevecektik son kez Gece mavisi şu kentin Hangi köşesinde yitecektik Hala ayık, hala sancılı... Oysa Neyse ... Şerefine... ...Tanyıldız.... |