Kapansın Perde
Ey melun şüphe!
sen aşkı nereden, ne zaman öğrendin aşk seni ne zaman öğrendi aşkın meyvesi ruhun meyvesinden önce mi çürür makul bir sebeb mi lazım sevdim sebebsiz biliyorsun çekildim yolundan neden halen gitmiyorsun ne gam, ne huzur ey aşk, bana öğrettiğin sadece ihanet bağından der diye verdiğinse kokusuz bir gülden ibaret şimdi, adın acılara sürülmüş yalancı haz gönül huzurunda buruk bir tebessüm şimdi adın dilimde eksik niyaz sessizce terketmem uykularını bölen kabusun olurum simsiyah bir bulutta gizlenir yakmam seni gölgen olurum gitmek istiyorum bir bilinmeze en haklı sebebe dayanarak arkama bakmadan özbenliğimi terkederek sahipsiz mezara bakar gibiyim aynalar seni göstermiyor artık ey emanet sevgili gözlerinde gördüğüm yüzüm nerde unuttum rölümü oynamıyorum kapansın perde Simsiyah |
guzel siirlerinin daimi gelsin .saygilarimla ...!!!!