YAY GİBİ....
Yay gibi geriliyorum,
gerildikçe geriliyorum, birgün kırılıverecek en inceldigi yerden, kimse bilemeyecek dost bildiklerimde öyle, son kez yüzüme kış güneşi gülümseyecek, kırılıverecek, bir koca çınar sessizce bu şehrin bir kuytusnda, okumayı bilmiyordunuz, okuyamadınız, gözlerimin alfabesini, kapandı kapanacak, ifadeler yumağı bir çift göz, bir beden dedim ya yay gibi geriliyor, her şey, herkes çok uzak uzansamda yetişemiyorum, her yer, çok soğuk üşüyorum, yoksa ısssız bir gezegende miyim neyim, hiç birşey, hiçkimseler yok etrrafımda, yosa ben ölümüyüm ki, ne bir seven, nede bir ağlayanım var etrafımda..... Metin GÜRSOY/Kartal/Soğanlık/İST./06/12/2012 |
Tebrik ederim.