İsmini ömrümün sokağına verdim
Bırak orda yaşasın yaşanmamış her anı
Belki biz gezemedik kolun omuzuma dolanık
Bırak sokağın sarmaşıkları dolasın beni
Kuş gibi göğsüne sokulayım kokunu getirsin seher yeli.




Her şey zamanında güzelmiş
Ayrıldığımız günden beri yasakladım özlemlerini kendime
Gözlerim kehribar siyahı aşkı kapattı içine
Gömdü seni ortada ki şadırvanın içine gelen dilek dilesin diye
Zar zor nefes alsa da artık susmanın ihtişamını giyindi üstüne.




Giderken nasıl hevesle fırlamışsan gönlümün kapısından
Hala açık duruyor, kapatmaya gerek görmedim
Gelene buyur otur diyorum yabancılık çekme
Matem sürem doldu gerek yok taziyeye
Tek baş köşede duran senin koltuğunu ayrı tutuyorum




Severdin orada kurulmayı saatin çalmasına ayarlı
Zembereğin her an boşalmaya hazır bir aslan gibi.
İzin kalmış üstünde silmeye dayanamadığım
Ufacık bir sallantıda yere düşecek bir saç telin de var
Parmak uçlarında geçiyorum o yüzden.




Her bir seni, sokağın başında ki tabelaya astım
Üzerinden geçen zaman,silmek için bütün gücünü gösteriyor
Ahh her şeyi sildi de, bir sesin saplanmış ya hani kazıkla yüreğime
Onu söküp atamadı tusunami lazım diyor çıkarmaya.




Sessizlik hüküm sürüyor hala sokağımda
Sesin sessizliğe gebe ha doğdu ha doğacak
Canhıraş bir aşk gömüldü arka duvara
Ha yıkıldı yıkılacak.







Ayvazım DENİZ