BİR VARMIŞIM BİR YOKMUŞUM
Bir varmışım ezelden beri,
Bir yokmuşum, son olmuşum. Gönül öyle isteksiz Edecek bir kelamım yok Kalakalmışım ıssız ve kimsesiz. Eninde sonunda, Her yolun o dik yokuşunda Dönmüşüm her daim yüzümü Gökte parlayan o ışık deryasına. Ne derman var derdime Ne de yüzüm var sana gelmeye, Hadi bir teselli ver Şu zavallı faniye. Yılgın ve üzgün Her gece kaplar içimi derin bir hüzün. Geçer hızla zaman Ve yaşadığım tek mevsim, O bitmek bilmez sarı yapraklı hazan. Kuşlar artık ötmüyor, Her yer öyle sessiz Elden ne gelir yar söyle sensiz; Ya seninle ya sensiz Geçer bu ömür sessiz sessiz. |