AĞLAMAKTAN ÖLÜME
Ağlamak isteyip de ağlayamamayı bilir misin?
Bilir misin gözyaşların gözü nasıl da yaktığını? Hayattan nefret ettiğine mi ağlarsın, Çevrende dönen yalanlara mı yanarsın. Gülücük saçardı etrafına eskiden yüzüm. Şimdi hep asık, söyleyecek yok sözüm. Alevlenmek üzere içimde yanan közüm. Artık yaşatan mevsimlerden ben güzüm. Güneş bir yandan yaralarken tenimi, Rüzgâr bulmaya çalışıyor merhemimi. Soruyorum dağlara hayattaki yerimi Cevabını veriyor: “Senin ruhun deli mi?” Deli değil belki ama delirmek istiyorum. Hayata dair her şeyi unutmak istiyorum. Ölüm bir çare değil bunu da biliyorum, Ama aklımda ölüm var ölmek istiyorum. |
yasını sorgulamam hayatın ınsan yasadıgı yılardan degıl yasadıgı hayattan sorulmalı
derdı kederı tadan genc sayılmaz
hele sevdayı ceken yürek karsılık almamıssa ömrün kıyısında yasıyordur
ölmez belki ölüm yası gelmemıstır
ama karsılık almadan zaten her dem ölüp ölüp diriliyor...
........
sevgiler sevgili ustat...