Duymadı feryadımı şu Hatayın dağları
Ayrı düştüm,o yardan ona ağlarım
Duymadı feryadımı,şu Hatay’ın dağları Gönlümün kapısına artık, kilit bağlarım Duymadı feryadımı şu Ferhat’ın dağları Leyle-tül Arus’ta, çıkmıştı karşıma Meğer göz dikmiş,ocağı sönmüş Arş’ıma Ben ağlar oldum,o baktı Keyf-i sefasına Duymadı feryadımı şu Hatay’ın dağları İçimdeki ateş yanar,sönmez oldu Göz yaşlarım akar, dinmez oldu Aslı’nın gelinliği kereme kefen oldu Duymadı feryadımı şu Ferhat’ın, Şu Şirin’in şu Hatay’ın dağları |