SUSTUM
Sustum ;
söyleyecek sözüm kalmadı küstüm hayata beni zincire bağladı oysa ben ona sımsıkı sarılmıştım nasılda inanmıştım hep vaadler vermişti bana gecenin koynuna almıştı beni güneşi sarmıştı bedenime üşümiyeyim diye yağmurlarla yıkamıştı beni günahlarımdan arındırarak toprakla giydirmişti güller dikmişti üzerime mis gibi, amber kokularına bezemişti ruhumu şiirler yazmıştım onun için sayfa sayfa okunan kitaplarda en ücra köşelerde saklanmıştım beni sobeleyen olmasın diye masal oldu herşey son perde de bitti oyuncuyum sahnede alkışlar yükselmedi her yüzde bir maske timsah gözyaşları süzülüyor gözlerde sustum; söyleyecek sözüm kalmadı küstüm, kayboldum bu kayıp şehirde Gülşen ERİŞ Saat:13.00 27.11.2012 |
kabul etmektir,insafsız zalim feleğin yüzünü güldürmektir
oysa umutlarınızı her doğan güneşle yeniden yeşertip
en küçük hazlardan mutluluk duyarsanız.Bir gün devranın çarkı
bakarsanız sizin isteğiniz gibi döner,Kaleminizi güzel eserinizi
canı gönülden kutluyorum mutluluk gözlerinizin pırıltısı olması
dileğiyle saygılar sunuyorum..