Zerre değil ki İnsan
Sevgi soframız olsa herkese yeter azım
Taşları yere döküp kavgasız hayat lazım Zamanı bayram sayıp fertle Milletle hazım Sonsuzluklar içinde zerre değil ki insan. Hakikat varlığında şeklen bir tarif olmaz Allah tamam demeden dalında yaprak solmaz Sağken sarılmak gerek gidenin boşu dolmaz Sonsuzluklar içinde zerre değil ki insan. Çok güçlü iradeyle daim ileri atıl Ehli Hak sohbetinde kalben hep ona katıl Sorgulama kimseyi gördüğün değil batıl Sonsuzluklar içinde zerre değil ki insan. Derim kendi kendime kanma asla yalana Sırtından vurandan kork düşman olma yılana Görevini tam yapan eğitim ver balana Sonsuzluklar içinde zerre değil ki insan. Adalet duygusuyla engel aşılmaz neden? Yırtarak yatakları dosta taşılmaz neden? Her gelene kalacak mal paylaşılmaz neden? Sonsuzluklar içinde zerre değil ki insan. Önü açık olunca akıl vereni çoktur Ruhlar yemek yemezler karnı gıdaya toktur Evreni kucaklayan aşkın bedeni yoktur Sonsuzluklar içinde zerre değil ki insan. 17.10.2012 Ahmet Çelik Ceyhan Saat:17.45 HAZIM: 1- Benimseme, kabul etme 2- Sindirim |
Ruhlar yemek yemezler karnı gıdaya toktur
Evreni kucaklayan aşkın bedeni yoktur
Sonsuzluklar içinde zerre değil ki insan
Çok güzel ve anlam dolu bir şiirdi ....yüreğinize sağlık....esenlikler dilerim...