gecenin perdesi
her gece oturduğum
gizli bahçeler var sisli bir yalnızlık kimselerin bilmediği sofralarda akşam büyüsüdür adı bunun unuttukça ben kelimeler boy gösterir gecenin perdesinde hiç üşenmeden birer birer mana üflüyorum baktığım yerlerden oturduğum ötelere şimdi şakır şakır bir yağmur yağıyor bunun adı huzurdur alçalır birden gökyüzü ve öper yanağımı hadi bana eyvallah diyesim gelir bazen böyle ama dilim yok dönmüyor sebepler beni yıkayıp bir bozkıra assınlar her meltemde sallanıp biraz daha kuruyayım bakarken uzaklara anlatamamak gibisi var mı yarım kalan bir mısra sanki her ömür ve bir gün gelir alıp giderler tüm bildiklerini yarım kalır mısralar bizden dünyaya hadi bana eyvallah... 23.11.2012 |