Mahşere Kaldık Sevgili
Hangi gecenin ayazında firakınla vurdun kalbimi
oysa, senin için yıktığım bir kent vardı.. Sokaklar sessiz, lambalar sönmüş Karalıklar içinde ruhum.. Bir sen varsın uğradığım her durakta.. Yüreğime ayet ayet yazılan yar.. Kabimin bam telinde, mıhlanmış mavi bir bulutsun.. Uykuların firar ettiği gecede, Serha serha kanayan yaramsın.. Yokluğun ecel gibi kapıya dayanmışken.. Düşlerim damla damla dökülür gözlerimden.. Avuçlarımda biriktirdiğim yaşlar boğuyor, Küçücük, sana kocaman sevdalı bedenimi.. Şimdi, hasretin yagmur misali dökülürken yüreğime, Sele kapılan sevdamın yasındayım sevgili, Oysa, deniz gözlerinde, alabora olmuş bir sandal yüreğim.. Sana vurgun, sana tutkun, sen diye haykıran, bu koca şehirde.. Şimdi sensiz çaresiz savunmasızım can.. sensiz, zaman durmuş dünya karanlık bir zından özlemin kuşatırken hücrelerimi, Yüreğimin sen diye kanadığı her şiirde.. Adın, lal dilimden düşerken geceye, Yıldızlar bir bir dökülür ayaklarına.. Sensizliğin vurduğu saatler de, kördüğüm yüreğim hüzün seli.. Kavuşmak mahşer/emi kaldı söyle sevgili, Kalbim bozuk saat gibi hep sende takılırken, sensizliğin özlemi kuşatır dünyamı.. Yoksun ya her günüm kıyamet.. Haydi sen söyle, kavuşmak mahşer/emi kaldı.. Sessizliğimde ki şehadetim Azar azar ölüm kokarken bedenim.. Her şarkıda her şiir de ruhumu kanattığın yetmezmi. Yoksun ya.. Kanayan yarama sevdamı yama yaptım yar Firakının şah damarımdan vurduğu an’dayım.. Mahşere kaldık Sevgili.. Raif Şefkatoğlu |