Hasret bir prangadır, sevenlerin yolunda,
Ayrılık aman vermez, kelepçedir kolunda…

Kavuşmak hayal ise, ölümdür tek seçenek,
İntihar yarış gibi, hayatı hep geçer tek…

Yarınlara taşınan, beyaz kefendir umut,
Yaralı yüreklere, yağar yağmursuz bulut…

Son karar buradan çıkar, bundan ibaret durum,
Ölümün adı belli, tek celselik oturum…

Sanık aynı zamanda, hakimdir mahkemeye,
Şahit yalnız Allah’tır, bir de devrik sandalye…

Hasret mahkumlarının, ayrılıktır cezası,
Çeken değil çektiren, sonra tutar bu yası…

Çok sevmenin bedeli, ateşlerde yanmaksa,
Sevmek büyük kabahat, sevilen çok ahmaksa…

Ya sevenlere sabır, ya sevilene vicdan,
Ne sevdalılar geçti, bu dönülmeyen yoldan…

Ölümden gayrısının, bulunsa da çaresi,
Bir anlık gaflet ile, cana kıydı nicesi…

Tek celsede verilen, kararın sonu acı,
Gerçek aşklar pes eden, sevgiliden davacı…

Umarsız bir zamanda, verilen büyük karar,
Tek celsede varılan, neticedir intihar…