//Delirmiş gibiydi kozmik fahişe
Yılmadan
Durmadan
Yorulmadan
Çekiyordu sislerin içinden
Ücretine tabi bir satiri daha

Tekinsiz lav patikalarındaki
Her sevişmesinde ise istisnasız
Can suyu damlatırdı
Terementi menevişlerine gri bulutlar//

/…/

Her mısrasında şiirin
Kutsuyorum acıları
Deliler gibi sevişiyorum
Kasıkları ayaza kesmiş ölümle
Karanlık gözlerine bakarak hiçliğin
Nefes nefese
Haykırıyorum isyanı

Hastalıklı iniltilerim
Son ulak belki de
Her gelişimde!

Darağacında sallıyorum
Aşk salıncağını
Kuduzlu korkusuyla öykünüyorum
Yaşam bereketine suyun
Kan temin ediyorum vampir yarasalardan
Kahpe menşeli
Kemoterapi gören çoraklığıma mümkünsüz umut

Karbonatlı sularda bekletirken her gece
Bilinmeze bağışladığım iç organlarımı
Gözlere pürü pak kalbim
Kalpazan beynimin merdiven altı matbaalarında
Sahte huzurlar bastırıyor özlere

Ve
Dönerlerken şehrimin semalarında huşu içinde
Kral Akbabalar
Sabırsız bir kuzgun
Didikliyor hayli geniş boynumu

Sanki…
Sanki şah damarımı arıyor…

(Yıldıray Kızıltan)