GÜNEŞ VE BEN
Nereye gitsem peşimden gelen hüzünlü bulutlar
Yağdı yağacak olanca sağanağıyla Bu kez yanıldım hüzmeleri yırtınca Aldım karşıma güneşi restleşiyoruz O ısrarla yüzüme yansıyor tüm ışıltısıyla Yakıyor tenimi kara gözlüksüz bakamıyorum Meydan okuyor bana herşeye rağmen Gitsemde kısa süreliğine dünyanın öbür ucuna Bulutlar beni kapatsa da yine doğarım diyor O yakıcı bakışlarıyla Gülümsedik birbirimize Öyle güzel parlıyor ki gözlerime Birkaç saat sonra vedalaşacaktık biliyorum Güvendiren tek şey güneşim terketmiyor Yeniden doğuyor yağmur aralğında Peki dedim sana dokunabilirmiyim eşsiz sıcaklığına Hayır dedi uzaktan izle beni yanarsın dokununca Aşk benzetmesi gibiydi bu uzaktan sevmeli Dokununca yanarsın terkeder geceler seni Anladım o vakit mesafeler Aşk’ı değerli kılan Yoksa her mevsim yaşatır gökyüzünü kara bulutlu Yüzüm aydınlanır mı hiç olmasa güneşin Aşk’la doğuşu Sen yinede gitme kal dedim sesimde hüzün Gitmeliyim dedi İhtiyacı var dünyanın kalan yarısında yüzün BİRGÜL AL 18-11-2012 FOTO:B.AL |
tebrik ediyor saygılar sunuyorum..