Zühre yıldızı kızmış hocam bu ara gözlerimden uzak kaldı gece gökyüzüne bakan on yaşındaki sümüklü bu ara ekmek kavgasına düşmüş güvercinlerin kanadına taktığım laflar bu ara akbaba olup suretime saldırıyor bir vakitler gizli yerlere sakladığım her nefes bu ara gırtlağımda düğümleniyor hocam bu ara hayat pençesini öyle bir vurdu ki pençesi serçe gibi lakin gözlerimde okyanusta ağlayan bir balık gibi çırpınıyor
Hocam yazan el gizli okuyan göz gizli bir biz aşinayız acaba diyorum cihana suretini veren güneş bir dakika küsse bize sonra sıkıca sarılsa bedenlerimize acaba kaç kez ölebiliriz bir kere doğduğumuz bu hayatta az önce gözüme sigaramın ucuz dumanı kaçtı yıllar önce akıttığım bir damlanın adını sayıklarcasına aklıma sizin bir kelamınızı getirdi "sana güveniyorum ama çalışmalısın" acaba çalışmak eline kitap alıp okumak mıydı yoksa eline kendini alıp hayatı ölmeden yaşamak mıydı galiba ikincisiydi hocam
bu gece gökyüzüne bakmayı unuttuğumu hatırlayıp on dakika boyunca mikailin rüzgarıyla sohbet ettim kızım dedim sonra kızımı sakın üşütme bak sakın ola hasta etme dedim sonra benim için birilerinin de zamanında böyle düşündüğünü hatırlayıp kızımın hasta olup kendi gibi yaşamasını istedim
hocam evrenin dili kesildi bence evren içimizde haykırıyorken evrenin dilini aramaya ne hacet matematiğin varacağı son nokta bedendeki karmaşaysa acaba uzayın içine saklanan sır tabi ne kadar sır o da tartışılır bir günlük hayalimizden büyük olmasa gerek benim değerli hocam kafanızı ağrıtmak istemem ben galiba kendini arayan meczubum bu ara dermanı bulana dek yazacağım galiba
hocam kendimi bulduğumu her sandığımda karşımda siz arkamda siz önümde siz sağım solum siz sizi çıkıyorum sonra bir bebeğin ağlayışı geliyor aklıma o da diyorum her bebekl gibi her yanımızda sizler bir ara herkesi çıkarayım kendimden dedim iyi halt etmişim çok korktum kendimden iyiler basit çıkıyor da kendinden kötüler ciğerine sarılıyor insanın babamı sökem dedim kendimden anam ağladı ya hu dedim bir böceği bari hayatımdan alayım dedim uç uç böceği şarkasıyla eğlediğim yavrumu siliyormuş gibi hissettim kendimi bu bağlantıda kendimi bulmak için galiba fiziği yoksaymam lazım bu diyalektik ...........
çenemizin belagatı nesimiden geliyor galiba ya da Fuzuli’den ya da her gece ağlayan Hatayi’den onların dilini dilinize katınca küfrederken bile zihninizde patlayan goncaları sunuyorsunuz hocam nadan olanlardan sonra sizle sohbet içimdeki kara bulutları yağdırdı gözlerime iyi geceler diliyorum gözlernize fakir bir göz değmesin hiçbir zaman
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Hocam şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Hocam şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
"gözlerinize fakir bir göz değmesin hiçbir zaman" Kimdir ki bu fakir gözler? sanırım o fakir gözlerin kölesiyiz düşünüyorum da? hiçbi şey tam değil hayatta. yoksullukla savaşıyoruz. ama neyin yoksulluğu. galiba sevginin yokluğu. Üstad kalemine sağlık. derin düşüncelere saldın beni.
Kimdir ki bu fakir gözler?
sanırım o fakir gözlerin kölesiyiz düşünüyorum da? hiçbi şey tam değil hayatta. yoksullukla savaşıyoruz. ama neyin yoksulluğu. galiba sevginin yokluğu.
Üstad kalemine sağlık. derin düşüncelere saldın beni.