VARLIK İÇİNDE YOKLUK
keşkelerim var senden öncesine
bulsam sevmez miydim ölürcesine kahve gözlerine hasretim şimdi ellerine hasretim bir de sesine ruhumun başı kesik sensiz her yanım dolanırım gökyüzünde akmadan kanım yüreğe taht kurmuş sinsi bir cefa gönül suskun akıl miskin bu defa hasret içime çöker sessizce mayalanır hızla akarken ömür can tenle oyalanır özleyince eskiyen her canın kendi teni eskir miydi bu ten bulsaydı seni ayrılığın tarifi aynıdır her dilde sancılar hafiflesin birazcık gül de gül ki büyük sırrı perdelesin bakışlar sır küpleri imrensin sıralansın alkışlar çok doluyum çok ağlıyorum gülerek varlık içinde yok bu olsa gerek Tamercan 17 KASIM 2012 |
saygı ve selqmlarımla