SİBELİM
Senin gözlerinde, en güzel mavi,
Deryasında kaybolurum Sibel’im… Nasıl bir ateş bu, sönmez alevi, Aşkın ile kor olurum Sibel’im… Çok küçüktüm seni, ilk sevdiğimde, Yıllar geçti, değişmedin gözümde, Gözlerim kamaşır, her gördüğümde, Sana bakar, kör olurum Sibel’im… Benim için tek kadınsın dünyada, Başkasını sevmem, sen yaşadıkça, Sensiz nefes almak bile, zor bana, Ben seninle var olurum Sibel’im… Sesini duyunca, titrer bedenim, Resmine bakınca, yanar bu tenim, Gözlerin sebebim, olurlar benim, Bakışında vurulurum Sibel’im… Yağmuru bekleyen, toprak gibiyim, Güneşi özleyen, yaprak gibiyim, Baharda deliren, ırmak gibiyim, Ancak senle, durulurum Sibel’im… Usandırmaz beni, peşinden gelmek, Benim için zevktir, yolunda ölmek, Beni yormaz, seni delice sevmek, Sensizlikten yorulurum Sibel’im… Yıllardır başımda, aşkın bir duman, Senin hayalinle, yaşıyor bu can, Seni başkasıyla, gördüğüm zaman, İncinirim, kırılırım Sibel’im… Ölürüm ben, yüzüne yüz sürmesem, Gözüm açık gider, sana ermesem, Hayata küserim, seni görmesem, Bana bile darılırım Sibel’im… Sen gökte yıldızsın, erişilmezsin, Beni görsen, selam bile vermezsin, Beni tanımazsın, beni bilmezsin, İşte buna kahrolurum Sibel’im… Ellerinden tutsam, diz dize olsam, Doyasıya sarıp, göz göze gelsem, Son nefeste bile, yanımda bulsam, İnan tekrar dirilirim Sibel’im… Sensiz hep eksiğim, sensiz hep yarım, Yokluklar içinde, sensin tek varım, Ya sana kavuşur, mutlu yaşarım, Ya toprağa, yar olurum Sibel’im… 23.12.2007 VEZİRKÖPRÜ |