BİLİNMEZ
Derin ama sığ
Uzak gibi görünse de çok yakın. Mutlu belki de bıkkın, Coşkulu, diğer yandan bitkin, yıkık ve yorgun. Çelişki dolu bir ömür Bir mutlu bir hüzünlü. Mevsimler gibi değişken; Kimi zaman soğuk Kimi zaman sıcak. Med cezir gibi Zaman zaman uzak, ulaşılmaz Bazen de çok yakın ve dingin. Gülerken bir anda ağlayan Gözyaşlarımın sebebini ben bile bilmezken Ne hakla ne sebeple Bilip bilmeden yargılanmak. Bir yanda kimliksiz bir kalabalık Bir yanda ben kimliğini sorgulayan. Dile düşmek kolay En zoru ise aklanmak. Hele ki bir kar tanesi gibi beyazken Karalanmak ve dışlanmak. Yıllar koy vermiş gidiyor Anlamadan ve anlaşılmadan. Bir yandan anılar fısıldıyor dört bir yandan. Hüzün adımı haykırıyor Mutluluk beni terk eylemiş. Başı belli sonu meçhul bir mesafe; Kederimin içinde kaderim bana yoldaş Ben uzun bir yolda tek başına biçare yolcu İnsana susamış sevgiye aç. Yıllanmış geçen zaman Bilinmezliklerle dolu Her an her gün farklı bir mekân. Yolculuk nereye bilmezken Dinmek bilmeyen bir heyecan. Belki bir ara durak bu dünya ama Tek gerçek git gide yaklaşan o bilindik son. |