DOST CEMALİ
Gönül dergahında, bir dost bağında
Dostun cemalini gördüm sevindim Beni konuk etti, ol otağında Dostun cemalini gördüm, sevindim - Dara düşmüş idim bana el verdi Kanayan yarama gonca gül verdi Kötülüğe kızıp, hemen yol verdi Dostun cemalini gördüm, sevindim - İçim huzur doldu sanki ışıdı Beni benden alıp, ona taşıdı Anladım yokluğun büyük kış idi Dostun cemalini gördüm, sevindim - Sanki hesap sorduk maziye dalıp Geçtik kendimizden dosttan feyz alıp Arındık hüzünden sanki boşalıp Dostun cemalini gördüm, sevindim - Yılların izini birlikte sürdük O bende ben onda sevgiyi gördük Dostun ellerinden goncalar derdik Dostun cemalini gördüm, sevindim [ /kalin ] |