AKILLANMADIMBaşım yine belalarda Akıllanmadım gitti Bu çapraşık düzenin ayaklarının altında kalıyorum hep. Kendimi köprü altı çocuğu gibi hissediyorum Kir pas içinde yatacak yeri olmayan bir serseri Gözlerimde anne gözyaşının öpücüğü Elimde aşk diye içime çektiğim tiner torbası. Siyahların içinden bir hayalet gemisi geçiyor sahilde Çöküyorum bir sandalın baş ucuna Kırık parmaklarım el sallamak için kıpraşıyor havada Bir martı av zannedip saldırıyor ellerimin nasırına. Yüzümü kapatıyorum korkup Gözlerim.. Gözlerimi oymasınlar.. Dillerimi kessinler gereksiz dökülen harflere inat Ama gözlerim ... Onların hiç günahı yok.. Öyle sessiz ki bu gece sular Bir balık sesine hasret kulaklarım kirişte Kurcalıyorum denizin içini, elimde bir değnek Musa’nın asa’sı olsaydı keşke Neleri değiştirmezdim ki bu kirli deniz de Yüreğimde Alp’lerin buzlu rüzgarları Kızın üşüyor anne Gel sarmala ısıt beni. Ayvazım DENİZ |
Bence en büyük günah gözlerimizin kamşırya hani bazı şeyler una kapılırız onun için işleriz tüm günahları