TELEFONDAKİ SES
Bir gün ortası duydum
O güzelim bogaziçi kokulu sesi Gözlerinde deniz mavisi Yüreğinde güvercin ürpertisi Anladım İstanbul un sesi Sen evet sendin Kız kulesi hikayesi Çınlıyordu kulaklarım Senin sesindi Hissediyordum nefesini Titriyordum Tutamıyor dokunamıyor Duyamıyor heyecanlanıyordum Ama tutunacak vurulacaksın O sese Kim bilebilirdi. Sormadım,soramadım niye neden Sanki büyü bozulacaktı Konuşamadım Sustum. O gün çöl Ankara’nın ortasında Sanki bende yedi tepeli bir İstanbul dum Bedenim uçsuz bucaksız bir deniz Kalbimin bir köşesi Sultanahmet Gözlerim mavisiydi marmaranın Benzemiyordu geçmişe,eskilere Alışkanlıklarımdan öteydi Başka bir şeydi bu Tanıyordum,varlıgmdı Varoluşum,belkide sebebi O ses ben oldu,benliğim oldu Evim,odam sıcaklığım Sonra can oldu canım,ömrüm bedenim Anladım ki şimdi Asıl şimdi ben ben oldum Senle..... Kamil Tan 07.11.2012 |