SORMAYIN SÖYLE(YE)MEM
Velhasıl yine aklımdasın
Yine o soğuk gecenin tam ortasında Aynı çiğ yağıyor başımdan aşağıya Sen varken kolumu kemiren o ağrı yine Aynı yerinden başlıyor sızlamaya. Sis çöküyor başımın zirvesine Bir ses çınlıyor kulaklarımda Dün kadar taze kokun Hala burnumun ucunda. Söz veriyorum kendime Susuyorum Sus geliyor yüreğime Söz kalıyor yine dilimin ucunda. Söyleyemiyorum. Kar yağıyor bedenime her gece Kar ki ne kar; tiril tiril titriyorum Alev alev yanan yüreğime rağmen Yinede üşüyorum. Akıyor gözyaşlarım yanaklarımdan Bakıyorum tuzu tam kıvamında Büyüyememiş o çocuk hıçkırığı Ve daha gırtlağımda Söz veriyorum yine kendime Sus kalıyorum; söz bitiyor Şakağıma sıktığın kurşun Yangının tam ortasında Donuyor. Söylemiyorum Söz verdim diyorum Susuyorum Sormayın söyle(ye)mem. Kamil TAN 15,12,11 |