TEK DOSTUM KALEM..!!
Hâlden anlayan insan kalmamış bu âlemde
En iyisi hep susmak gözlerim ebkem olsun Dostluk ruhu, sadece tuttuğum şu kalemde Bırakın kâğıtlarım gamlarımla nem dolsun Dört duvar arasında, düşünceler işkence Sessizlik uğulduyor, kafamın tam içinde Güneş batıp karanlık gözlerime çökünce Umit yıldızım kayar gecenin tam üçünde Yüzüme gülen tek yüz, aynadaki suretim Kendime acıyorum bir yandan ağlayarak Yalnızlık zindanımda, müebbed esaretim Attı beni hüzünler ,,ruhumu’’ bağlayarak Alışmalıyım artık, konuşmaya kendimle Hiç kimseyi rahatsız etmek istemiyorum Bazen konuşuyorum, gökteki efendimle O’na da şikâyetle, gitmek istemiyorum ,,Ailem’’ hiç yanımda, olmadı zor günlerde Ölsem, cenazeme de gelmezler, gelmesinler Birgün ruhumu teslim edersem sürgünlerde Gömüldüğüm mezarı bilmezler, bilmesinler S / ÂYE (00:50) 5 Kasım 2012 / Eskişehir Fırtınalar koparsa karanlık gecelerde Üzerimi örtmeyin halimi bilmesinler Dertlerimi anlatsam dostlara hecelerde Ahvalimi sormadan yürekten silmesinler DOSTLUKCAN |