BÜLBÜLLERİ KISKANDIM
Yaşamadım gönlümce beyhude ömür sürdüm,
Ne atıldım bir yere ne de iltifat gördüm. Sormadılar “Hâlin ne?,Nasıl yaşarsın?” diye, Yoktu zaten bir şeyim, olanı ele verdim. Kıskanmadım kimseyi onlar için sevindim, Dostum oldu geceler, yalnızlıkla övündüm, Kızdılar, bağırdılar niçin coşarsın diye, Diyemedim hâlimi, için için dövündüm. Bülbülleri kıskandım kondukları gül dalı, Gördüğüm çoğu insan onlar gibi sevdalı. Kanadını kırdılar, durmaz koşarsın diye, Bilirim ki kalmadı güvenecek tek dalı. Kar beyazı duygular bekliyorken baharı, Bir kez olsun sönmedi içimin yanan harı. Hep önümü tuttular, çağlar taşarsın diye, Göklere direk oldu gönlümün ah u zarı. Ne yapsam da dönmüyor, dönmüyor işte çarkım, Duvarların ardında bekliyor beni korkum, Eş ettiler Ferhat’a dağlar aşarsın diye, Ah çekerek inlerim, Mecnun’dan yok ki farkım. Ne çıkar olmasa da her şey yerli yerinde, Yaram kabuk tutmuyor çünkü gayet derinde, Bağladılar gözümü düzde şaşarsın diye, Çağlarım sular gibi belki günün birinde.....Şükrü TÜRKMEN |
Kıskanmadım kimseyi onlar için sevindim,
Dostum oldu geceler, yalnızlıkla övündüm,
Kızdılar, bağırdılar niçin coşarsın diye,
Diyemedim hâlimi, için için dövündüm.
Duygularıma tercüman olmuş harika dizeler usta kaleminize yüreğinize sağlık tebrik ediyor başarılarınızın devamını diliyorum saygılarımla.