İSİMSİZ ŞİİR
Zorlu sınavlar aştım
Kepleri giyip , çıkarmaktan bıktım Acı yanı senin kızın olmaktı kara toprak Baştan kaderin belli Ellerin kınalı , sevinçlisin Yüzün asık mahkeme duvarındasın Üç yarının da sonu bu Benim farkım düşmedim Çakıl taşları ile boğuşurken Saçlarımı okşayan bir el olmadıkça kara toprak Bulamazsın hayalini , buldum sanırsın Aynı sendir karatoprak aynı sen Tıpkı dilediklerimi yazan elim gibi sen İçim ne kadar acısada yine gidip aynı defolu malları buluyorum |