Naif zalim
İnsan sayılmışta; it donluydu
Sofrasında ağıt yiyorla zalim O da Yüzünde beddualar sarf ediyordu. Kabül edilir mi bilinmez Kapı kürek, el yürekti Ağlatılmadan gözlerimiz Sevinç yaşlarına boğulmuyordu hiç Maksadı kırmak değildi Gönül içinde her geçişlerde naif Ayan beyanla Sırçanın kaderiydi algılamak 02.11.2012 |