ÇAREN YOK !
Gaflet çökmüş bütün yurda, yöreye.
Zalimin önünde zulmü yeren yok. Bağlılık kalmamış öze töreye. Alıp da nefsini yere seren yok. Güya bu hayat bir çetin yarışmış. Yetim malı talan olmuş gören yok. Helal, haram birbirine karışmış. Garibanın halini hiç soran yok. Gönüllere maddiyat hakim olmuş. Karşılık almadan bir şey veren yok. Kursaklar hep haksız kazançla dolmuş. Hak;kın huzuruna pak varan yok. Zenginlerin zulmü almış yürümüş. Bu gidişe bir göğsünü geren yok. Vicdan susmuş, gözü perde bürümüş. Pazarlıksız Hak yoluna giren yok Yiğitlik,mertlik kaybolup gitmiş. Sözüne sadık kalıp da duran yok. Bir kutlu miras tükenip bitmiş. Pişman olup dizlerine vuran yok. Gençlerim kendini koyverip salmış. Erenlerin izlerini süren yok. Cesaret bir derin uykuya dalmış. Namertlerin defterin düren yok. İsmailim,ümidini yitirme. Sanma sana bu dünyada yaren yok. Uzat şu şiiri,hemen bitirme. Gördüğünü yazmamaya ÇAREN YOK !.. İsmail Sıkıcıkoğlu Savaştepe/BALIKESİR |
Bu arada şiiri uzatman güzel ama uzadıkza özellikle kalıpsal niteliğin zaafa uğrayabildiğini de gözardı etme olur mu? Sevgiler.