deniz kızı
Cazgır bir suskunluk barınır içimde,
Kelimeler.. parmaklarımdan üflendiği anlarda konuşmaya başlayan ney sesi.. o demlerde parmak uçlarımdan sızar gözyaşlarım, kalemimden çınlar kahkahalarım.. aykırı bir ses var kulağımda yankılanan.. tebessümler içimdeki volkanın perdesi.. gizli caddelerimde zamansız çaldığım bir ıslık dilimde.. notasız ..spontan.. bir beste abidesi.. bir devrimin yalnızlığını taşır oldu bu yürek , çapına bakmadan, Kaf dağına tırmanan.. önce bir kahve kokusu esti derinden Bir kalabalığın yalnızlığı düştü içine, çıkılmayan içinden.. ağır geldi yükü omuzlarına denizi eteklerinden çekecek kadar güçlüydü oysa.. nefti bir bulut çöktü üstüne nefesi yorulunca meğer insanın göğe çekilirmiş deniz kızları.. |