Gölge
yılların eskitemediği bir yalnızlıktı seninkisi çocuk
ne acılar sindi üzerine hiç kokmayan ne yaralar kabuk bağladı hiç kanamayan böyle baktın uzaklara, daldın sandılar güldün, içten sandılar sustun, acın yok sandılar oysa bilemediler seni çocuk oğuz bile şiir yazdı seni anlatan ama dizeler yetmez çocuk... her adımda küçülen bir gölgen var çocuk, artık işık çok yakın gülümse çocuk gülümse, ama duracağın yeri iyi belirle , çünkü ışığı geçersen çocuk attığın her adımda yine büyüyen gölgen olacak... melik camcı kardeşimize ... |