adsız
Bir bahar daha geçirebilir mi
Toprağında ki tüm tohumları denize atmış olanlar Yürekteki kayaya vuruyor bu baharda hırçın rüzgar Dört mevsimden fazlasını geçirdi içimde ki şehir Şehir diyorum da bakmayın gelenler önce güneşi alıp gidiyor Sonra çiçekleri topluyorlar Geride kutubda kalmış karanlık sokaklar Geride sokaklara dağılmış dikenli anılar Sonra da vurdukça o rüzgar Parçalanıyor o yürek Dikenlere eşlik ediyor çakıl taneleri çoğalarak Çoğalanlarım var evet Ama biliyor o yürek Çoğalan o taneler azalan bir bütünden geliyor Ya azalanlarım,azaldıkça ağlayamadıklarım Ağlamak diyorum da bu bahar çocuklar gibi olmak isterdim Sevgimi kırdılar anne diye haykırıp ağlayabilmek O zaman bu zehir zıkkım günlerde hafifler miydi O yürek… İstediklerimizi yakın anlamlara büründürerek Yahut yan yana durduğunda anlamsız olanlara Kelimelerden köprüler kurarak istemeyi öğrettiler Seni seviyorum herkes gibiydi Seni özledimi sıradan diyerek farklı anlatmayı denedik hep Öyle ki aşk bile dilimizden çıkmayanlardandı Yanılmışız anne Anlattık zannettiklerimizi anlatamamışız Giden bir yerlerde başka zamanlarda Bir başkaları için gelen oluyor Sevinmeliyiz evet İnsanlık adına Ama bugün imgelerden kopartıyorum birikintilerimi Birikinti demişken O karanlık yollarda o birikintilere hep düşüyorum ben Benim güneşimi aldılar Ay bile doğmuyor yürüdüğüm içimdeki şehirde Öfkem dalgalara vuruyor Sesler şiddetle çarparak bir birine Var olduğunu bilmediğim volkanı patlatıyor Şimdi elim yüzüm gönlüm ömrüm Yangınlarda… Çıkarsa dilimden bir söz Bilirim yakar çıktığı yeri de Yandığımız süt olsaydı Üflediğimiz yoğurtla sınırlı kalırdı Belki … Belki susmak en iyisidir Belki öfkeyi kusmak da iyidir Başlangıçlar gibi bitişler de iyidir Belki … Acılar olgunlaştırır diyorlar Çürümenin bir nedeni de fazla olgunluktan değil midir Bilmiyorum anne Ben artık hiçbir şey bilmiyorum Geçer mi,gider mi,biter mi,diner mi bilmiyorum Farklı yılın aynı mevsiminde aynı şekilde Bir öncekinden de beter biçimde Üstelik bu sefer inancımı da attıysam denize O kemik aynı yerden kırılabiliyorsa Kırılıyorsa şehrin fay hatları da gök hatları da yol hatları da Toparlansa ne olur dağılanlar İyileşse ne olur kabuk bağlayamadan kanayan yaralar Umut diye haykırsa ne olur akılda bir yerler Artık Geçmese de bir Geçse de bir nigar baran |