Adım yalnızlık yüzlü şehir benim
Kimsesi bile olamadığım gecelerde
Gözlerine yazdığım siyah şiir benim Kanatırken fikrimi kaldırımlar Adım yalnızlık yüzlü şehir benim Ne bir sözün ne gülüşün duyulur Ne saçlarından esen kokun yayılır Kalbimde çizik çizik hasretin sayılır Çektiğim hançer özlü kahır benim Yoksun ya kalbim gibi kırık aynaladra Karanlıklar doğar bana şafaklarda Yorulduğum savrulduğum sokaklarda Vurulduğum kurşun izli şehir benim |