KAVALINI ÇALIP BİR NEY ZANNEDERAltın değerini verme gümüşe O kendini sonra bir şey zanneder Alim sonra şaşar kötü gidişe Kavalını çalıp bir ney zanneder Astarı olmayan demirler çürür Arsızın yüzüne biri tükürür Bir şey yokmuş gibi o yine yürür Nisan yağmurudur be hey zanneder Alçak gönül olur hürmet edersin Kırılmasın diye onu dinlersin Bir şey bilir gibi elin öpersin O kendini büyük bir bey zanneder Allah şifa verir hekim vasıta Zahir olan değil Batıni hasta Sakın kesme selam hakiki dosta O kendine sonra bir zay zanneder Allah mülkü verir ben yaptım diyen Komşusu aç iken kendisi yiyen Kibir ve gururla yolda yürüyen Ben bakiyim burda bir hay zanneder Diyeceğim çoktur inmem derine Emaneti koru gönder yerine Ne kadar bilirsen danış birine Kendi âlim diğer bir huy zanneder Sırrını söyleme arkadaşına Oda onu söyler can yoldaşına Sonra işler açar senin başına Canın arkadaşı bir boy zanneder Okudum şiirler güzeldir ama Bazı yerlerine tutmuyor yama Bunu yazan adam sözümdür sana Ozan Ali kendin bir şey zanneder dost kalemlerden Şükran AY 31 Ekim 2012 Çarşamba 17:08:46 İnci gibi yazar şairin şahı Çeker hep derinden, yakan eyvahı Hüzünlenme döner, şansın semahı Döndükçe yalanı, gerçek pay eyler . |