Gece sensizliği çekmiş üzerine
Pervasızca vuruyor özlemin
Sığamıyorum bu kente
Kafes gibi dar her yer
Yokluğunu sığdıramıyorum kelimelere
Hece hece işlesemde seni şiirlere
Dile getiremiyorum
Utanıyor kalemim
Seni anlatamıyor diye...


Bu gece son kez umutlarım cebimde
Seni sevmeye geliyorum
Ya açarsın gönül kapını
Ya da
Son kez öldürürüm seni Şiirlerimde...


Bu gece son defa
Gözlerimden yaş
Yüreğimden sayfaya sen akacak
Ve unutma ki
Seni masallardan ayıran güzelliğin Değil
Benim şu küçük kalbimde/ki Sevgim
Onuda bitireceksen eğer
Al senli hayallerimi
KOy cebinede
Git sevdiğim
Çekil git düşlerimden



Bir gün gelirde
Sorarlarsa beni senden
Sakın çekinme
Gökyüzünü siyah-a
Gülüşlerini hüzne
Umutlarını çaldım karaya
Ölüme mahkum ettim De
Acındırmadan kendini
Bir zamanlar sevdiği bendim
Bana sunduğu sevgiyi
Elimin tersiyle çevirdim De
Öldürdüm ,öldü De
Aldım ruhunu
Koydum cebime
Bitirdim,BİTİRDİM De...


Kustukça gerçekleri
Döktükçe içini
Ve geldikçe sona
Bende kalan seni
O MASUM SEVGİYİ
Çıkarmamak üzre
Koy cebinede
Git sevdiğim
Çekil git düşlerimden



yazar Erkan İpek & Kalemi Kırık Mehmet Aküzüm


Seslendiren Kalemi Kırık Mehmet Aküzüm