ESİR KALE
Duyarsız yaşamlara sahip olanlar bilir
Okuma bayramı heyecanıyla Sevgiyi iki dudak arasından beklemeyi Eskisi kadar özgür değiliz Kalabalık icazetli kitaplardan mı öğrendik bilmem ki Sabıka kaydına defolu acılar kaydetmeyi Sicil defterimde her gün yeni bir çizik Gözeneklerime kadar işledi hatalı hamleler Satranç tahtasında esir bir kaleyim Düşkün ve hırpalanmış… Oysa prestijim yüksekti bir zamanlar Çok defalar kapıda kaldı görücüler Aynalar çekti tüm fotoğraflarımı Haliç köprüsünün ayaklarına uzanmış güneşlenirken. Şimdi bıyık altından güler oldu halime Sararmış dişleriyle keskin sözlere minnet edenler En vahim tarafıyla Yorganını üstümden çekti hayat Ayazdayım; usturalı yalnızlıklarla titriyorum… “Ben böyleyim”lere sığınanlar, Meyve veren ağaç taşlanır diye Bütün mahsulünü hibe edenler, Aldırmadılar boranda batan gemime En fazla mahcup oldu iri gövdeli kadınlar Çekerken resmimi… Zira bilmez kimse; Kâinata püsküren kuşkular Bulaşmadı kalemimdeki mürekkebe Hiçbir şair anlatamadı şiirlerinde beni… NOT: Kalbinizin en kuru döşeklerini ayırdınız bana Ağır misafir muamelesi sunarken ben… // Sevgi Özlem Özcü // “ gizLi özNe “ |
Kâinata püsküren kuşkular
Bulaşmadı kalemimdeki mürekkebe
Hiçbir şair anlatamadı şiirlerinde beni…
Her zamanki guzellikte ve kaliteli sairemi gonulden kutluyorum!!!!!!!!!!!!!!!!