Bir öpücük kondurmak isterdim zamana...
bir öpücük kondurmak isterdim zamana
ah bir bilebilseydim ne olduğumu nokta mıyım virgül müyüm kaderin kara sayfalarında yazılırlarken yellerle umutlara... veya hiçlerden bir hiç oyuncak olmanında ötesinde dizginleri kurtarmak şöyle dursun sirkte miyim değil miyim onu dahi bilemiyorum şekerim de mechulun kaleminin ucunda... tut tutabilirsen ne ortasından nede kenarından ele avucada sığmıyan ufak bir çıkaştan sonra hep düşüşte tazelenir canlarla şansı varsa yokken yaşama belki kiyametin tek mirası olarak ben benden habersiz sormaya müsade vardır herhalde zamanın,zamanımın hangi katında? ... (Berlin,26.10.2012) Talat Özgen |