DELİ GÖNLÜM
Esti yine deli gönül kükredi,
Başı bulutlara varacak sanki. Bir türlü yerinde durmak bilmiyor, Yüce dağlar aşıp uçacak sanki... Seni unutmadım unutamam da, Ela gözlerine vuruldum bir kez, Selvi boyun,al yanağın gül yüzün, Çıkmıyorki hiç aklımdan bir tanem. Aşağı bahçede kırçıl söğütten, Tepeye çıkarken soğuk çeşmeden, Gül kokan bahçede şeyda bülbülden, Hep seni sorarım unutamam ki... El ele tutuşup gezmiştik hani, Karşı yamaçtaki taşlı yollarda, Derelerde dinlenmiştik,gülmüştük, Anılarla yaşıyorum bir tanem. Bahçedeki güller açmıyor artık, Küsmüş şeyda bülbül ötmüyor artık, Herkes deli diyor,divane diyor, Bu divane gönlüm senin bir tanem... Zekeriya YILMAZ |