SANA MEKTUPLAR - 2
söylesene neyi var bu rüzgarın
neden zorlar durur penceremi eflatun bir düşten gelen efkarın sarartmasına izin verir gecemi al işte koptu bende kıyamet söyle o rüzgara gerek yok sur’a elleri bağlı bekler içimde selamet laf anlatamam şimdi varlığımı saran kusura boş hava kadar boş, alemin içi dışı ayaklar altında çiğnenirken mecnun’un haykırışı gözlerinle getirip ömrüme ektiğin bu kışı sığdıramam ne bir ömre ne asıra bahtiyar değilim suskunluğu dillendirmenden bıkmadan yalnızlık toprağını güllendirmenden içimdeki sönmeyen koru küllendirmenden birşey istemem yeterki sor nasılsın diye ara sıra ey hüzn-ü lisan’ın sahibi bin yerinden yaralı yüreğimin tabibi durmadan aşk odunda yaktığın bu edibi sarda at maviye koyda kuru bir hasıra ALİ RIFAT ARKU 24/10/2012 İSTANBUL |