Bir katilin günahından kurtulma çabasısın ruhumda
Sözlüklere ait olmayan kayıp bir kelime kadar cellat bekliyorum geceyi
Nefes olabilmek için toprak kokusuna

Her genel af çıktığında elleri kanlı bir coğrafyanın ta kendisiyim aslında
Mektuplarsa odanın orta yerinde sessizliğe dilsizce terkedilmiş
Bazılarının köşelerinde mum yanığı hüzünler
Saman sarısı gölgeleriyle fildişi rengin içinde uçuşuyorlar
Soğuk bir şafak yarısında, kara kalem şiirlere yaralı

Gün aydınlanıyor demek isterdim saçlarının kokusuna
Bir çocuğun bayram hevesi olabilmenle birlikte
İçinde birlikte geçen cümleleri dağıtmak sonrasında
Okumayı yeni öğrenen çocukların yeniden aşık olabilme ihtimallerine
Ayrılık sayfalarında

Bir aşk kaç kez geçer ki aynı odanın sabah kahvaltılarından?
Aç kalkılan soframın ekmek kırıntılarını met ediyorum sana belki de
Ki tokluğun felsefesini karakolların insafına bırakıyorum
İfadesi alınmamış garibanların amorti bir geceyi kaybetmişliği de sayabilirsin
Hayat hikâyemin zeytin çekirdeğiyle olan hüzünlü ilişkisini
Kuyunun dibinden ağacının dalına
Yaprağının yeşiline bir geri dönüş yolculuğu misali
Sayfanın sonunu andıran izlere sadece

Her aşk eşit dağıtılacak devrimi kokuyor sanıyorsun sokaklar
Göz hakkı olan bir baklava haylazlığına
Otuz yıl biçilen hayat hırsızlığıyla yüzleşiyorken yüce duyguların
Yıkılıyor umuda dair tüm canlı renkler
Sanki sırtını dönüyorsun
Sanki ağlayamıyorum
Gözyaşını damıtmış bir sızı sağanağı sadece ayakların üşüyor sanıyorsun
Odalar karanlık
Midene kadar düşmüş yüce bir adalet gurultusu
Aşk açlık
Yokluğun açlık
Ki üç gün sonra ölecekmişiz gibi sessizlik

Serseri bir kurşunun çocukluğumdan sekme umuduyla çırılçıplaksın ruhumda
Yarım kalmış tebessüm seanslarımsın
Karanlık perdelerin ardıyım emzirilmeye müsait
Başlangıcı hüzünlerle sömürülen bir cumhuriyet gibiyim vatan hainliğine vatandaş
En çok da açlığının yandaşıyım
İçimde aşk iktidarsız içimde aşk yalnız
Gecenin orta yerinde sevişmelere yarım bırakılmış






...